درمان ریزش شدید ابرو به دلایل ژنتیکی
ریزش ابرو که همچنین به عنوان سوپرسیلیاری ماداروسیز شناخته میشود، میتواند با انواع شرایط پزشکی رخ دهد. ریزش ابرو میتواند بر روی یک یا هر دو ابرو با ریزش موی جزئی یا کامل اتفاق افتد. عفونتها، اختلالات پوستی مزمن، اختلالات هورمونی، بیماریهای خود ایمنی و داروها از جمله عللهای پزشکی برای بروز ریزش ابرو است. در بیشتر موارد، شناسایی و درمان شرایط زمینهای منجر به رشد مجدد ابرو میشود. ریزش دائمی ابرو ممکن است همراه با اختلالاتی که به طور دائمی به فولیکولهای مو آسیب میرسانند رخ دهد.
ابرو یک از عوامل مهم در حفظ زیبایی چهره است. ریزش و کم پشتی ابرو میتوان علل مختلفی داشته باشد. کمپشتی ابرو ممکن است مادرزادی یعنی ژنتیک و ارثی باشد, ممکن است در اثر تصادفات و سوختگی مثل برخورد اشیای داغ و یا پاشیدن اسید باشد و برداشتن مکرر و طولانی ابرو از علل مهم ریزش موی ابرو هستند. اکثر انواع ریزش ابرو پس از مراجعه به متخصص پوست و تشخیص علت، قابل درمان است، اما اگر دارو مؤثر واقع نشود و پیاز مو از بین رفته باشد، با کاشت مو میتوان مجدداً ابرو برای بیمار درست کرد و ابروهای ازدست رفته را به او بازگرداند.
متخصصان ما در کلینیک مرکز کاشت مو و ابرو موریان آمادهٔ ارائه خدمات در زمینهٔ کاشت ابرو با روشهای FIT و FUT با استفاده از بهترین امکانات به شما میباشند. جهت کسب اطلاعات بیشتر میتوانید با شمارههای 09395431350 و 02188762832 تماس حاصل فرمایید.
علل
اولین دلیل ریزش ابرو ممکن است برداشتن بیش از حد آن باشد. برداشتن ابرو با استفاده از موچین محبوبترین روش شکل دادن آنها در میان بسیاری از زنان است. در مقایسه با تراشیدن، شش هفته طول میکشد تا ابروهایی که با موچین برداشته شدهاند مجدداً رشد کنند. با این حال، از برداشتن بیش از حد ابروها اجتناب کنید زیرا ممکن است در مواقعی که فولیکول آسیب دیده است، ریزش موی دائمی ابرو ایجاد شود. علاوه بر این، برداشتن ابرو با استفاده از موچین میتواند باعث مستعد شدن ابروها به عفونت و همچنین موهای زیر پوستی شود.
با افزایش سن، موها نه تنها کاهش مییابند و خشک میشوند، بلکه شروع به ریزش نیز میکنند. تقریباً همه افراد با افزایش سن مقداری از موهای خود را از دست میدهند. میزان رشد مو نیز کاهش مییابد. این اتفاق برای تمام موهای بدن مانند موهای سر و صورت و بدن اتفاق می افتد. علاوه بر این، انتظار میرود ضخامت تارهای مو نیز با افزایش سن کاهش یابد. این احتمالاً یکی از دلایل ریزش مو است. اگر ریزش ابروی شما به علت پیری است، استرس را کم کنید، موها را به خوبی مرطوب نگهدارید و از وارد کردن استرس زیاد مانند استفادهٔ زیاد از مواد آرایشی پرهیز نمایید.
کمبود و یا میزان بیش از حد برخی از مواد مغذی میتواند باعث بروز ریزش مو درنواحی سر و بدن از جمله ابروها و مژهها شود. به طور خاص، کم خونی ناشی از کمبود آهن میتواند باعث ریزش مو شود. علاوه بر این، سلنیوم بیش از حد در خون میتواند باعث ریزش مو شود. علاوه بر اطمینان از اینکه آهن و ویتامین D به میزان کافی دریافت میکنید، رژیم غذایی خود را بر اساس مواد مغذی زیر برنامه ریزی کنید:
- ویتامین ب کمپلکس: ویتامینهای B-12، B-7 (بیوتین) و نیاسین برای داشتن یک مو و پوست سالم ضروری هستند. سعی کنید از غذاهایی مانند سبزیجات دارای برگ سبز تیره، مرغ، تخم مرغ، کبد گاو، گل کلم، هویج، آووکادو و حبوبات استفاده کنید.
- ویتامین D: ویتامین D میتواند به رشد مو کمک کند، زیرا قادر به ایجاد منافذ جدید است. ویتامین D میتواند به تقویت برخی از فولیکولهایی که دامین بودهاند کمک کند. اطمینان حاصل کنید که این ویتامین را در رژیم غذایی خود با خوردن غذاهایی از قبیل ساردین، ماهی تن، شیر، ماست، گوشت گاو، زرده تخم مرغ و غیره دارید.
علاوه بر این، روی، اسیدهای چرب امگا ۳ و پروتئینها در تقویت و رشد بهتر مو موثرند. اطمینان حاصل کنید که این مواد را نیز در رژیم غذایی خود دارید.
یکی دیگر از دلایل ریزش و نازک شدن موهای ابرو، مشکلات تیروئید یا بیماریهای پرکاری تیروئید یا کم کاری تیروئید است. ” میزان زیاد هورمون تیروئید، باعث نارک شدن موها سراسر پوست سر میشود. هنگامی که این هورمون بیش از حد کم است، ریزش مو، نه فقط در پوست سر، بلکه در هر کجا در بدن اتفاق خواهد افتاد. ” میتوان این طور نتیجه گیری کرد که کم کاری تیروئید (مشکل کم کاری یا فعالیت کم تیروئید) در واقع میتواند باعث ریزش موها گردد. برای کمک به شناختن اینکه کم کاری تیروئید موجب ریزش ابروی شما شده است، علائم دیگری مانند خستگی، یبوست، افسردگی، گرفتگی عضلات، ناخن و موهای شکنندهتر، خشکتر و خشنتر، پوست خشک و رنگ پریده، ضعف، افزایش وزن و عدم تحمل سرما را نیز مد نظر قرار دهید.
آلوپسی آرئاتا یک بیماری شایع پوستی خود ایمنی است که باعث ریزش مو در پوست سر و جاهای دیگر بدن میشود.” اگرچه رایج نیست اما ممکن است به این بیماری دچار باشید به خصوص در مواردی که شما به آلوپسیا یونیورسالیس مبتلا هستید، در این نوع موی کل بدن هم در مردان و هم در زنان دچار ریزش میشود. اگر آلوپسی آرئاتا دلیل نازک شدن و ریزش موی شما است، درمان آن امکان پذیر نیست. با این حال، شما میتوانید سعی کنید تا این بیماری را با استفاده از ماینوکسیدیل درمان کنید. علاوه بر این، استفاده از داروهای ضد التهابی برای بیماریهای خود ایمنی مانند کورتیکواستروئیدها یا آلرژیهای تماسی موضعی میتوانند باعث از رشد موهای ریخته شده گردند.
بیماری هانسن یا لپروسپی نیز میتواند باعث ریزش موی ابرو شود. این بیماری اغلب روی پوست این ناحیه تأثیر میگذارد و منجر به از دست دادن احساس و ریزش دائمی موهای ابرو میشود. از آنجا که این بیماری توسط باکتری ایجاد میشود، پزشک مصرف آنتی بیوتیک را توصیه میکند و تا زمانی که آنتی بیوتیک تجویز میشود، باید آن را مصرف کنید. معمولاً ۶ ماه تا دو سال آنتی بیوتیک توسط پزشک تجویز خواهد شد.
اگزما یا درماتیت آتوپیک یک بیماری پزشکی است که ممکن است منجر به ایجاد ابروهای نازک شود این بیماری باعث التهاب پوست، قرمز شدن، پوسته شدن، خارش و تورم میشود. هر چند اگزما در جوانان رایج است، اما میتواند بر هر کسی، هم مردان و هم زنان تأثیر بگذارد. با گذشت زمان، اگزما میتواند پوست شما را ضخیمتر سازد و رشد طبیعی را مختل کند. علاوه بر این، “ریزش تکهای ابرو و مژهها ممکن است نتیجهٔ خراشیدن یا مالیدن نیز باشد”. برای مدیریت این مشکل، اطمینان حاصل کنید که پوست شما مرطوب است و از استروئیدهای موضعی برای کاهش خارشی استفاده کنید که موجب خراشیدگی ناحیه میشود.
“شیمی درمانی ممکن است باعث ریزش مو نه تنها در پوست سر بلکه در تمام بدن شما شود. گاهی اوقات مژه، ابرو، زیر بغل، گوش و سایر موهای بدن نیز دچار ریزش میشوند. ” این اتفاق زمانی می افتد که داروهایی که باید به سلولهای سرطانی که به سرعت در حال رشد هستند، حمله کنند اما همزمان به سلولهایی که رشد سریعی دارند از جمله ریشهٔ موها نیز حمله میکنند. در حالی که بعضی از داروهای شیمی درمانی ممکن است باعث ریزش مو شوند، نمیتوان مشخص کرد که کدام یک باعث ریزش نخواهند شد. برخی از تکنیکهای مؤثر برای جلوگیری از ریزش موی ناشی از شیمی درمانی عبارتند از: استفاده از ماینوکسیدیل (روگایین) و هایپوترمی پوست سر.
استرس بیهوشی و روند عمل جراحی میتوانند ریزش موی موقت را در ناحیه آسیب دیده ایجاد کنند که در طی ۳ ماه اول معمول است.
حتماً بخوانید : شرح انواع روشهای مورد استفاده جهت کاشت مو شامل:FIT،FUT،BHT،SUT
در دوران بارداری، ریزش مو زیاد نخواهد بود و به نظر میرسد موها براق، سالم و ضخیمتر هستند. با این حال، بلافاصله پس از زایمان، برخی از زنان دچار ریزش مو میشوند. این ریزش به دلیل تغییرات در سطح استروژن است و موقتی میباشد.
داشتن استرس در طول مدت زمان زیاد میتواند باعث ریزش مو، از جمله ریزش موی ابرو شود. این ریزش همراه با تغییرات هورمونی در بازهٔ زمانی رخ میدهد که تنش روانی زیادی وجود دارد. با این حال، این ریزش موقت است.
بعضی از داروها شامل «رقیق کنندههای خون، مکملهای ویتامین A، برخی داروهای آرتروز، داروهای ضد افسردگی و داروهای نقرس، داروهایی مخصوص مشکلات قلبی خاص، داروهای فشار خون و قرصهای ضد بارداری» میتوانند منجر به ریزش مو شوند.
برخی از انواع رشد پوست مانند خال، زگیل، همانژیوما، هایپرپلازی غدد سباسه و کراتوز سبوره در این ناحیه ممکن است سبب شود که موی در حال رشد نتواند به داخل آنها نفوذ کند. اگر این انواع رشد پوست با دقت برداشته شوند، رشد و ترمیم ابرو ممکن است. با این حال، جای زخم ممکن است به طور کل مانع از رشد مجدد مو شود.
علاوه بر موارد ذکر شده در بالا، علل دیگری ممکن است برای ریزش و نازک شدن موی ابرو وجود داشته باشند. علل شایع عبارتند از:
- عفونت قارچی – این عفونت میتواند پوست شما را پوسته پوسته کند و موجب ریزش موی اطراف ناحیه به خصوص به صورت تکهای شود. درمان عفونت قارچی با استفاده از داروهای ضد قارچی خوراکی و موضعی است.
- شپش – خارش ناشی از داشتن شپش بر روی ابروها یا مژهها میتواند موجب خراشیدگی و ریزش مو شود.
- ویتیلیگو – ممکن است باعث ریزش مو در مناطق آسیب دیده شود، اگرچه شایع نیست.
- لوپوس اریتماتوز
- تروما
- سرطان پوست نفوذی
درمان
روشهای درمانی ریزش ابرو عبارتند از:
جراحی ترمیمی (پیوند)
اگر موهای کمی دارید و میخواهید تعداد آنها را افزایش دهید، میتوانید عمل جراحی پیوند را نیز به عنوان یک عمل جراحی جایگزین در نظر بگیرید. این نوع درمان مخصوصاً برای افرادی که ریزش موی آنها ناشی از ژنتیک، تروما و زخمها و برداشتن بیش از حد میباشد، مناسب است. این روند جراحی ایده آل برای جایگزینی یا افزایش موها در مناطقی است که دچار ریزش شدهاند. متأسفانه، کسانی که آلوپسی آرئاتا و چند بیماری دیگر یا کسانی که احتمالاً کلوئید دارند ممکن است متقاضی خوبی برای انجام این روش نباشند.
انواع روشهای کاشت ابرو عبارتند از:
استخراج واحد فولیکولار
استخراج واحد فولیکولار (FUE) یکی از آخرین پیشرفتها درترمیم ابرو است. این روش در واقع یک نوع پیوند ابرو است. برای پزشک و تیم پزشکی، FUE یک روند دقیق و وقت گیر است که انجام صحیح آن بسیار دشوار است. بسیاری از ابزارها برای کمک به روند پیوند FUE ایجاد شدهاند. روش FUE آسان نیست و از طریق بهترین روش پیوند ابرو انجام میشود. استخراج واحد فولیکولار اختصارات شناخته شدهٔ دیگری نیز دارد: FOX، FIT و FUM. در طی این روش مو از ناحیه اهدا کننده بدون یک برش خطی یا اسکالپل برداشته میشود. این کار به طرز چشمگیری درد را کاهش میدهد. از آنجا که هیچ خط برشی وجود ندارد، پیوند FUE محبوبیت زیادی را به دست آورده است. مزایای استفاده از روش درمان FUE این است که برش خطی وجود ندارد. علاوه بر این، ناراحتی نسبی به شدت کاهش مییابد. سوراخهای کوچکی که باقی میمانند، باز میمانند تا درمان شوند، که معمولاً این روند چند روز طول میکشد. انواع مختلفی از پانچها برای این روش وجود دارند که هر کدام دارای مزایا و معایب و مدام در حال تغییر و بهبود هستند. در درمان پیوند واحد فولیکولار، پیوندها در محلهای کوچک گیرنده روی پوست شما قرار میگیرند به عنوان درمانی برای طاسی الگوی مردانه میتوانند استفاده شوند. این نواحی فولیکول مو توسط متخصص جراح برای پر کردن منطقه طاسی مورد استفاده قرار میگیرند. با این حال، استفاده از واحدهای طبیعی فولیکول برای ترمیم میتواند دشوار باشد.
جراحی پیوند فولیکولار
جراحی پیوند فولیکولار (روش FUT یا استریپ) یک روش پیوند قدیمی است که باعث رشد مجدد ابرو میشود. این روش در دهه ۹۰ آغاز شد و به سرعت در سراسر جهان گسترش یافت. اخیراً، از این روش کمتر استفاده میشود زیرا روش کمتر تهاجمی FUE نیز پیشرفت کرده است. این اتفاق به این دلیل است که نتایج روش FUE پیوند مو بسیار چشمگیر است. علاوه بر این، تکنیک FUE منجر به بروز پیامدهای ناگوار FUT نمیشود. با توجه به پیشرفت تکنیک FUE استخراج تعداد زیادی از فولیکولهای مو امکان پذیر شده است – در واقع در سالهای گذشته تنها روش FUT قادر به انجام این نوع پیوند مو بود. این امر مزیت اصلی تکنیک FUT-Strip بود.
بهترین محصولات رشد و سرم ها
گزینه دیگری که باید در نظر داشته باشید استفاده از انواع مختلف بهبود دهندههای رشد ابرو و سرم ها است. این مواد میتوانند موها را ضخیمتر، قویتر و سالمتر کنند و در عین حال موجب رشد بهتر موها شوند. لاتیس و روگایین شناخته شده ترین درمانها جهت رشد مو هستند که باید در نظر داشته باشید. سایر سرم ها و تقویت کنندهها شامل موارد زیر میشوند:
- ویویسکال
- سروم بهبود دهندهٔ موی آناستازیا
- سروم بهبود دهندهٔ رپیدبراو
- کاندیشنر رویتابرو رویتالاش
- لش فود نانو پپتید طبیعی
- سرم رشد لیبرو
درمانهای طبیعی
در خانه، تعدادی از داروهای طبیعی وجود دارند که میتوانید برای جلوگیری از ریزش بیشتر و رشد مجدد ابروی خود از آنها استفاده کنید. این مواد عبارتند از:
- روغن نارگیل
- روغن زیتون
- روغن کرچک
- زردهٔ تخم مرغ
- آلوئه ورا
حتماً بخوانید : کاشت موی طبیعی با حداکثر تعداد تار موی کاشته شده و تراکم بالا